Moksoterapia, nazywana również moksowaniem lub termopunkturą, to metoda leczenia wywodząca się z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Do zabiegu wykorzystywana jest moksa, czyli suszone zioła, które paląc się służą do ogrzewania punktów akupunkturowych.

Podobnie jak akupunktura, tak i termopunktura opiera się na stymulowaniu punktów akupunkturowych na ciele człowieka. O ile jednak w przypadku akupunktury narzędziem służącym stymulacji są igły do akupunktury, o tyle w przypadku moksoterapii narzędziem tym jest jest palące się suszone zioło – moksa, którym punkty akupunkturowe są ogrzewane.

Według Medycyny Chińskiej stymulacja termiczna punktów akupunkturowych ma działać bezpośrednio na poziomie skóry, tkanki podskórnej oraz mięśni, a także działać pośrednio na układ kostno-stawowy oraz na organy wewnętrzne.

Kiedy stosowana jest moksoterapia?

Moksoterapia stosowana jest najczęściej przez terapeutów w przypadkach spadku odporności, w stanach zapalnych, a także bólach mięśni i stawów. Moksa ma również dobroczynny wpływ na ogólną kondycję organizmu, między innymi normalizując krążenie krwi i przepływ energii życiowej, zwiększa siły, poprawia sen oraz wzmacnia system odpornościowy. Według Medycyny Chińskiej Szczególnym wskazaniem do stosowania terapii moksą są: stany depresyjne, bóle brzucha i żołądka, biegunki, zaparcia, bóle mięśniowe, nerwobóle, reumatoidalne zapalenie stawów, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, haluksy, choroby obwodowych naczyń krwionośnych oraz niektóre zmiany skórne. Moksa ma mieć również działanie regenerujące i odmładzające oraz ma przyczyniać się do wydłużania życia.

Ogrzewanie punktów w określony sposób ma za zadanie stymulowanie przepływu energii życiowej Qi w meridianach: odblokowywanie jej zastojów, rozpraszania nadmiarów lub harmonizowanie zaburzeń w organizmie człowieka. Moksoterapia bywa stosowana jako uzupełnienie akupunktury, ale z powodzeniem może być stosowana jako oddzielny zabieg.